Ik kwam erachter dat ik veel "in mijn hoofd zit"


23 Jaar geleden heb ik een flinke burn-out gehad. Daar kreeg ik toen therapie voor en door de gesprekken kwam ik er achter dat ik veel "in mijn hoofd zit".

Door deze gesprekken wist ik dat ik meer moest proberen naar mijn gevoel te luisteren.
Ik leerde mijn grenzen aan te geven.
Dat heeft wel geholpen, door veel te rusten knapte ik weer op.
Ook in alle jaren daarna probeerde ik zoveel mogelijk mijn rust te nemen.
Langzaam kwam ik er echter achter dat ik dat een stap voor moest proberen te zijn.
Als ik mijn grenzen kon voelen, kon ik ze ook beter aangeven.
Maar de vraag bleef voor mij : "hoe voel ik die grenzen? ,hoe voel ik wanneer iemand of ikzelf daar over ga?"
Door een gesprek met iemand die hapto-therapie had gedaan, had ik het idee dat dit misschien iets voor mij kon zijn.

Angelique heeft heel lichamelijke oefeningen met mij gedaan. Ik voelde lijfelijk wanneer zij over mijn grenzen ging. In de veilige therapie ruimte mocht ik oefenen met voelen van mijn letterlijke grenzen en ze meteen leren aangeven. Angelique voelde soms mijn grenzen eerder aan dan ikzelf........
Pas nu kon ik mijn gevoelens echt ervaren en daarmee om leren gaan.

Het was een heel bijzondere ervaring.
Het werken op deze manier maakt bij mij veel meer los dan praten. Het is net of het dieper gaat, en het nu beklijft. Het heeft me zelfs nieuwe inzichten gegeven in mezelf.
Zo kwam ik er ook achter waar mijn neiging tot controle vandaan komt.
Ik ben maar 4 keer geweest, maar voorlopig kan ik hier zeker mee vooruit.

Lessen gingen fantastisch maar de toetsen gingen altijd fout


Ik kwam bij Angelique voor een schoolprobleem, noem het voor het gemak maar wiskunde angst. Mijn lessen gingen fantastisch maar de toetsen gingen altijd fout. Samen met Angelique heb ik gewerkt aan dit probleem. Positieve gedachten, je groot voelen, eigen ruimte houden, het klinkt niet relevant maar dat is het wel degelijk. Wiskunde zien als een probleem dat ik ga tackelen en niet dat het mij gaat tackelen. Mijn eindexamen leverde een stuk beter resultaat op dan ooit gedacht, en mijn eerste wiskundetoets op de universiteit heb ik ook voldoende afgesloten. Al met al ben ik hartstikke tevreden en gaat het nu voor de wind!

 

Ik had moeite met dominante mensen, kon bovenmatig reageren, stil vallen of versmelten met de situatie


Haptotherapie heeft mij geleerd om nu eens echt naar mijzelf te luisteren. Gedreven door een groot verantwoordelijkheidsgevoel en drive, ging ik altijd maar door met wat anderen van mij verwachten. Bovendien merkte ik dat ik moeite had met dominante mensen, ik kon bovenmatig reageren, stil vallen of ‘versmelten’ met de situatie. Allemaal niet zo effectief en al helemaal niet prettig voor mijzelf. In een nieuwe baan met een dominante leidinggevende, liep ik vast. Tijd voor actie!

Met haar ‘krabbels’ ( op papier), inzichten en fysieke oefeningen heeft Angelique mij inzicht gegeven in wat IK nodig heb, wat mijn basis is, hoe belangrijk het is om dit te uiten en hoe ik letterlijk en figuurlijk ‘sterk’ en ‘stevig’ kan staan. De oefeningen zijn zeker niet zweverig maar gaven me inzichten en antwoorden ‘vanuit mezelf’. Een hand op m’n rug of oefening op een wiebelige tol brengt op die manier zóveel concreets boven! Niet alleen gevoelens zoals verstopt verdriet maar ook inzichten in wat het effect is van mijn gedrag op anderen en ‘hoe IK het wil’. Zeker voor iemand zoals ik, die nooit echt met zichzelf is bezig geweest, een openbaring.

                                                                                                                                 Angelique kon me daarnaast heel concreet helpen toen ik een belangrijke presentatie in het Engels moest geven, en me hierover onzeker voelde. Door negatieve gedachten om te buigen, dicht bij mezelf te blijven, me bewust te zijn van mijn eigen kracht en hierdoor letterlijk stevig te gaan staan, kreeg ik voldoende bagage om hier een succes van te maken.

Wat ik van Angelique geleerd heb zal me ook in de toekomst nog goed van pas komen. Ik ben beter in staat om mijn eigen grenzen aan te  geven, omdat ik niet meer alleen bezig ben met wat ‘de ander’ wil, meer met afstand naar moeilijke situaties kan kijken en me hierbij bewust ben van wat ik zelf nodig heb. Ik weet nu dat het juist sterk is om dit bespreekbaar te maken; het maakt mijn interactie met anderen prettiger, vooral voor mezelf.

 

Ik probeerde mij zo veel mogelijk "onzichtbaar" te maken en mijn focus werd steeds meer gelegd op anderen


Vanaf mijn kindertijd heb ik lichamelijke klachten veroorzaakt door verschillende medische aandoeningen. Daarnaast heb ik ook negatieve ervaringen. Op de automatische piloot ben ik altijd gewoon vrolijk verder gegaan alsof er niets aan de hand was. Uit zelfbescherming had ik onbewust een muur om mij heen gebouwd. Met een lach op mijn gezicht ging ik door het leven. Natuurlijk is die positiviteit en doorzettingsvermogen ook een goede karaktereigenschap, maar er zat ook veel onzekerheid, kwetsbaarheid en schuldgevoel bij,  mede door ervaringen.

Ik probeerde mij zoveel mogelijk ‘onzichtbaar’ te maken en mijn focus werd steeds meer gelegd op anderen. Als anderen het maar goed hadden en ik maar niemand tot last was. De pijn en vermoeidheid werd aan de kant geschoven. En mijn grenzen, die kende ik niet. Ik ging constant over mijn eigen grenzen, maar hield wel rekening met andermans grenzen. Dit alles ging allemaal vanzelf, dit was mijn leefpatroon geworden.

Mede hierdoor en ook omdat ik daarbij ook nog eens perfectionistisch ben en mijzelf constant was aan het bewijzen,  kwam dit mijn gezondheid niet ten goede. En nadat er op lichamelijk gebied ook nog eens steeds meer negatieve ontwikkelingen kwamen, ging het slechter en slechter met mijn gezondheid. Maar ik bleef maar doorgaan totdat ik er geregeld letterlijk bij neerviel. Ik krabbelde weer op en ging gewoon weer verder. Eigenlijk vroeg ik hierdoor constant meer van mijn lichaam dan wat het eigenlijk aankon, met als gevolg dat het steeds meer werd uitgeput.

Ik ben via via bij haptotherapeute Angelique terecht gekomen. Bij haar voelde ik mij gelijk vertrouwd. We zijn aan de slag gegaan met gesprekken en oefeningen.

We zijn weer op zoek gegaan naar mijzelf en mijn gevoelens en behoeftes.

Stap voor stap durfde ik steeds meer met behulp van haar de muur af te breken en weer terug naar mijn eigen gevoel te gaan, de basis. Wat voel ik, wat kan ik, wat wil ik. Wat natuurlijk eerst heel moeilijk en eng was, als je gewend was om steeds op anderen te richten en je eigen gevoel (verdriet, e.d.) weggestopt had. En ja, dat is best spannend als je dat dan gaat veranderen, wat zou er allemaal boven komen. Maar anderzijds besefte ik ook dat alle gevoelens erbij horen. En wilde ik alles verwerken, dan moest ik ook de andere gevoelens toelaten. En ook om mijn grenzen te herkennen heb ik mijn eigen gevoel en lichaamssignalen nodig.

 

Angelique heeft mij daar heel goed bij geholpen. Met vallen en opstaan kwamen we steeds een stukje verder.

Moeilijke keuzes heb ik gemaakt om stappen terug te doen. Maar dit alles ten gunste van mijn gezondheid. En die keuzes heb ik gemaakt op basis van mijn eigen gevoel.

Ik heb mijn grenzen weer beter leren herkennen en ik kan nu telkens zelf de keuze maken wat ik er op dat moment mee doe. Ik weet nu dat het niet verstandig is om telkens over mijn grens heen te gaan, maar soms kies ik er bewust voor om er wel overheen te gaan, maar aanvaard dan ook de eventuele consequenties daarvan. En pas dan nu ook de dagen er rondom op aan. Maar ik weet nu ook dat ik ook vaak wél naar die grenzen moet luisteren.

Angelique heeft mij weer geleerd om meer op mijn eigen gevoel te vertrouwen.

Ik ben zelfverzekerder geworden, durf mijn gevoel beter te laten zien, het mag er zijn, ook al is het niet altijd alleen vrolijkheid. En waar ik heel blij om ben, ik heb mijn vrolijkheid en positiviteit behouden, maar het verschil is dat het nu échte vrolijkheid is, omdat er ook ruimte is voor andere gevoelens.

Mijn basis ben ik nu zelf, van daaruit handel ik, met daarin meegenomen de behoeftes en gevoelens van anderen.

Al blijft het natuurlijk nog een valkuil om bijvoorbeeld uit schuldgevoel te gaan handelen, of om meer te willen dan wat ik eigenlijk lichamelijk aankan. Maar dat is natuurlijk ook karakter, en hoeft niet altijd negatief te zijn, als het maar niet structureel is. Ik herken nu veel sneller mijn valkuilen, waardoor ik er bewuster mee om kan gaan. En als ik toch weer eens ergens de fout mee in ben gegaan, zie ik dat weer als leerproces.

Sinds kort is door medische ontwikkelingen en door de haptotherapie mijn gezondheid gelukkig stukken vooruit gegaan. Hier ben ik ontzettend blij mee. Ik luister nu veel beter naar mijn lichaam en pak dan ook vaker op tijd mijn rust. Nu het lichamelijk beter gaat is het dan ook des te belangrijker om hetgene wat ik van Angelique geleerd heb te blijven handhaven en weer niet in diezelfde valkuilen te trappen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit goed blijft gaan.

Ik heb nu meer het gevoel dat ik er ook mag zijn en mij niet constant bij iedereen beter voor moet doen dan hoe ik mij werkelijk voel en wat ik lichamelijk kan. Ik moet mij niet meer bewijzen.

Mijn lichamelijke klachten heb ik niet geaccepteerd. Acceptatie vind ik daarvoor een te moeilijk en definitief woord. Maar ik kan wel vertellen dat ik er nu veel beter mee om kan gaan dat ik lichamelijke klachten heb. Ik zie nu ook in dat wanneer ik op tijd mijn rust neem, mijn batterij weer op kan laden, zodat ik daarna weer meer energie heb om iets te ondernemen en er ook dan meer van kan genieten.

De haptotherapie van Angelique heeft mij ontzettend geholpen in dit hele proces.

Hiervoor ben ik haar héél dankbaar. Ik ben erg blij dat ik bij haar terecht ben gekomen. Ze is professioneel, vriendelijk, en heeft me heel veel steun, hulp, goede begeleiding en een luisterend oor gegeven.

Ik zal haar dan ook zeker bij anderen aanbevelen.

Mede door Angelique heb ik mijzelf weer teruggevonden en sta ik weer volop in het leven (op mijn eigen tempo)!

Ik had moeite om contact met anderen te maken


Al heel mijn leven heb ik al problemen met contacten met anderen. Feestjes of gewoon op straat iemand aanspreken vond ik moeilijk. Op de lagere school werd ik gepest en daardoor was mijn zelfbeeld laag. Mijn ouders waren vroger altijd druk met hun eigen zaak en gevoelens mochten er niet zijn. Ik moest niet zeuren en doorgaan. Als iemand naar mij kwam was het geen probleem, maar zelf contact maken vond ik lastig.  Ik voelde me heel onzeker en klein. Ik kreeg een rood hoofd en ging volledig op slot. Ik was al een paar keer bij een psycholoog geweest, dat hielp wel. Ik had wel inzicht gekregen maar het probleem loste het niet op.  Iemand tipte mij de praktijk van Angelique.

Heel bijzonder vond ik. En superpraktisch. We deden oefeningen waarin we oefenden met afstand en nabijheid. Ook oefeningen waar in ik zelf kon voelen hoeveel ruimte ik kon en mocht innemen en wanneer ik klein werd of op slot ging. En wat mijn gedrag voor invloed had op de ander. Ik mocht zelf aangeven wanneer het voor mij te eng werd, dat vond ik heel fijn. Heel grappig dat het geen probleem was als zij naar mij kwam, maar als ik zelf actie moest ondernemen oei oei oei. Stapje voor stapje durfde ik mijn grenzen te verleggen. En na een paar maanden was ik zover dat ze mij kon aanraken. Ik leerde weer voelen, kon bij mezelf blijven, kon voelen wanneer ik uit het contact ging. Zelf heb ik het wel eens omschreven alsof ik weer met mijn stekker in het stopcontact zit. Het leren gaat met vallen en opstaan, maar het heeft mijn leven zo verrijkt.

 

Weinig zelfvertrouwen


Al jaren loop ik met mijzelf in de knoop rond, vermeed drukke plekken,sliep slecht,kwam maar niet in slaap, al mijn klachten werden door de huisarts toebedeeld als vaag,stress en pds. Ik kwam geen stap verder hiermee, begon steeds meer aan mijzelf te twijfelen, zit het dan echt tussen mijn oren?
Door het google-netwerk en ervaringsverhalen van anderen terrecht gekomen bij haptonomie en kon gelukkig in mijn eigen woonplaats terrecht bij Angelique de Pooter.
 
Ze gaf me vanaf het intake gesprek gelijk een vertrouwd gevoel wat ook wel moet om toe te kunnen geven aan deze therapie manier. Ze heeft me opnieuw geleerd om zelfvertrouwen terug te krijgen en om mijn grenzen weer aan te geven en op te zoeken. 
Ook nu de sessies klaar zijn gebruik ik nog steeds methode's uit de therapie in mijn dagelijks leven als ik een kleine terugval heb.
Ik kan het mensen aanraden om deze vorm van therapie te volgen als je hetzelfde gevoel heb als ik ooit had.
 

En nu echt voelen


 

2 jaar geleden ben ik na mijn scheiding in een burn out beland. Op advies van een coach kwam ik bij Angelique terecht omdat ik alleen maar aan het nadenken was en het in mijn hoofd wilde oplossen. Ik moest gaan stilstaan wat ik voelde in mijn lijf. Hoe reageert mijn lijf?  Pffff geen idee...ja stress...dat kende ik wel. Ik dacht dat ik veel met emoties kon. Ik was immers gevoelig. Maar ik kwam er achter dat ik van mijn eigen emoties niet zoveel wist. Ik was alleen maar bezig met moeten en pleasen. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk bang was. Bang om niet goed genoeg te zijn. En daardoor volledig aan mezelf voorbij ging om dat monstertje in mijn hoofd maar te sussen. Ik werd me steeds meer bewust dat ik reageerde op "oud zeer" in plaats van op de situatie of de persoon zelf. Klopt het eigenlijk wel, dat ik zo op alarm moet staan? Ik leerde om me meer op mijn gemak te voelen in mijn lichaam, bij mezelf. En stil te staan bij "wat wil ik nu zelf" en "wat is belangrijk voor mij". 

Cookies & Privacy | Foto’s kinderhaptotherapie en kindercarroussel: Rachida de Guchteneire | Ontwerp & Realisatie door BetereKommunicatie.nl