Visie haptotherapie
Om als mens te kunnen groeien moet je leven. Het leven moet je ervaren. Om te leven en groeien heb je ruimte nodig. Ruimte om te mogen zijn wie je bent. Ruimte om te ontwikkelen. Ruimte die de ander jou gunt om jezelf te zijn. Ruimte die je jezelf gunt om te zijn wie bent en vorm te geven aan wat voor jou belangrijk is. En ruimte om ons open te stellen voor een ander mens. Een ander is nodig om vriendschap, gezelligheid, stimulans, warmte en steun te kunnen ervaren. Ook om ons een spiegel voor te houden en ons te helpen grenzen te onderzoeken en te verleggen.
Haptonomie gaat ervan uit dat mensen om zich optimaal te voelen een waarderende, steunende omgeving nodig hebben. We hebben allemaal wel eens een schouderklopje nodig, een arm om je heen of een bemoedigend woord. Steun kan vele vormen hebben; praktisch of een bijvoorbeeld een goed gesprek. Voor de meesten van ons is waardering in de vorm van complimenten, liefde en aandacht minstens zo belangrijk als waardering in de vorm van geld of status.
Het affectieve geeft meer bevestiging aan hoe je bent als mens. Het effectieve, het rationele meer op wat je presteert.
Mensen functioneren het best als er een evenwicht is tussen autonomie en verbondenheid met anderen. Allemaal hebben we de behoefte zelfstandig beslissingen te nemen en dingen op onze eigen manier te doen, maar tegelijkertijd is er ook de behoefte aan verbinding met anderen, liefde en vriendschap te voelen. Uit angst om verbinding of waardering te verliezen gaan we heel erg ons best doen, hard werken, het anderen naar de zin maken of meer zorgen. Als dat teveel is, verlies je jezelf. Of als je onbewust het gevoel hebt dat het toch niet meer uitmaakt of je het gevoel hebt van anderen niks meer te kunnen verwachten, sluiten we ons af, verharden we, doen we wel allemaal zelf, vraag je niks meer, is er bitterheid. Maar ook dan ontken je een belangrijk stukje van je welzijn. Voor meer informatie zie kopje autonomie en verbinding.
Autonomie geeft je een gevoel van kracht: ik kan het, ik ben er, ik kan vanuit mijn eigen kompas leven. Verbondenheid een gevoel van bevestiging, samen zijn, veiligheid. Beiden is te ervaren in je lichaam. Haptotherapie gaat dus over het voelend in verbinding zijn met jezelf ( trouw zijn aan jezelf ) en de wereld om je heen. De gevoelsmatige interactie tussen mensen. Je zou dit ook kunnen vertalen als de balans tussen autonomie en verbondenheid. Trouw zijn aan jezelf is niet hetzelde als als een olifant in een porseleinkast overal maar overheen walsen, en alleen maar aan jezelf denken. Wel dat je de verantwoordelijkheid naar jezelf meeneemt in beslissingen en keuzes die je maakt.
Voor de een is het belangrijker meer autonomie te ontwikkelen, op eigen benen te staan, voor de ander meer te zorgen voor veiligheid en verbinding. Dat is voor iedereen anders.
De maat waarin je ruimte voor jezelf neemt en aandacht hebt voor wat goed is voor jou en aandacht die er is voor de behoefte en verwachtingen van de buitenwereld, vormt zich gedurende je leven en allerlei mensen en situaties hebben daar invloed op gehad. Het begint al heel jong maar ook later in je leven hebben werk-, vriendschaps- en liefdesrelaties invloed.
Je kunt hierbij denken aan:
- Omgaan met gevoelens: mochten je gevoelens er zijn, mocht je huilen of boos zijn
- Hoe werd er met grenzen omgegaan, zowel grenzen aangeven als krijgen
- Omgaan met affectie: werd er geknuffeld, was er veel ruzie, werd er waardering getoond
- Hoe was de verhouding in waardering tussen wat je presteerde en wie je was
- Hoe open werd er met ieders mening omgegaan
- Het krijgen van aandacht moest je daar iets voor doen of was dat er
- Is of was er ruimte voor discussie
- Werd je gestimuleerd de wereld te ontdekken
Om vrij een ontmoeting met een ander aan te gaan is het belangrijk dat je naar binnen kijkt en durft te voelen naar wat voor jou belangrijk is. Zo kun je vrijer worden in je keuzes en contacten verdiepen of verbreken.
